امامزاده یا کازینو

امامزاده ها در ایران کارکردی مشابه کازینوها در دنیای آزاد دارند. در کشور ایران ظاهرن یک امام شیعه و چند هزار امامزاده وجود دارد و البته تولید میشود که بسته به مقامشان مکانهایی برای درآمد سرشار سازندگانشان و حکومت اسلامی ایران هستند. در اینجا برخی تشابهات یک امامزاده و یک کازینو را بررسی می کنیم:

امامزاده قطعه طلایی در وگاس

 

1-    فلسفه وجودی مشتری عام کازینو، منفعت مالی و در پی بدست آوردن پول، استفاده از آن برای التیام مشکلات عدیده زندگی است. و فلسفه وجودی اغلب مشتری های یک امام زاده، طلب خواسته هایی است که منجر به آسایش و رفاه در زندگی خود و عزیزان شود.

2-    در کازینو شما برای شروع بازی، پول خود را رو می کنید و در امامزاده نیز همین کار را انجام می دهید و پول خود را درون مقبره می اندازید. پرداخت پول شما در هر دو این اماکن حکم گذشتن از دارایی های اندک برای بدست آوردن منفعت های بمراتب بزرگتر است.

3-    در کازینو شما با یک دیلر بعنوان داور و امین و تعدادی انسان دیگر و یا ماشین بعنوان رقیب روبروئید و در امامزاده، دیلر شما شخص امامزاده است که با واسطه و بی واسطه به الله ی وصل است که می تواند برای شما انواع بهروزیها را بیافریند یا نیافریند. رقیب در امامزاده موجود موهومی به نام شیطان است که کارش خراب کردن کار شماست. به هر روی امام زاده که حکم واسطه بین شما و منبع خیر (الله) است، با پولی که از شما دریافت می کند، شفاعت شما را می کند. (دقیقن کاری که مثلن یک جک پات انجام می دهد!) اما برد و باخت شما در لحظه نذور مال معلوم نیست. آینده نشان خواهد داد که یا برنده شده اید و به خواسته خود میرسید و یا بازنده شده اید و الله به شما محل نمی گذارد و reject  (طرد) می کند! (چون احتمالن شیطان قویتر بوده و بازی را برده است و شما را به گناه آلوده است.)

کازینو شاهچراغ در شیراز

 

4-    کازینو سازان و امامزاده سازان هر دو به نیت درآمد اینکار را انجام میدهند و البته برنده واقعی در قمار شما در هر دو این اماکن، صرفن ایشان هستند که خود و وارثانشان هر شب پولها را در کازینو و یا امامزاده جمع آوری می کنند.

5-    در کازینو هم مانند امامزاده ها یک سری افراد تردد دارند که صرفن کارشان بازدید است و البته ایشان یا فقط می آیند و می بینند و اوضاع را در میابند و با خنده ای تلخ بر گوشه لب میروند و یا به جرگه مشتریان می پیوندند. این بستگی به این دارد که متولی امامزاده و یا کازینو دار چه تمهیداتی برای جذب مشتری جدید در نظر گرفته باشد. معمولن در کازینوها غذاها و نوشیدنی های مجانی سرو میشود و دقیقن همین کار در امامزاده ها نیز در قالب  نذری انجام میشود. هر چه نذری بیشتر، مشتری بیشتر. این شعار مشترک صاحبان هر دو این اماکن است.

6-    در کازینو شما با یکبار برد بیشتر حریص میشوید و قصد بردهای بزرگتر را دارید که همین عامل سیه روزی شماست. در امازاده هم با یک توفیق تصادفی و نسبت دادنش به امداد امامزاده؛ شما مشتری دائم می شوید و منطق و خرد خود را شدید به اضمحلال نزدیک می کنید.

و اما از آنجائیکه آمار و ریاضیات می گوید که در نهایت قمارباز بازنده است، پس زائر هم همیشه بازنده است و البته زائر (مشتری) امامزاده یک باخت دیگر هم علاوه بر باخت مالی می کند و آن باخت عقلی است که با آلت دست شدن یک عده شیاد و حقه باز، قصد کمک از غیب را دارد. باز سد رحمت به قمارباز که پولش را در مقابل انسانهای حقیقی به چالش می کشد...

صاحب یک کازینو به علت سرمایه گذاری کلان اولیه، چند درصد ناچیز امکان ورشکستگی دارد ولی امامزاده ساز هــرگز متضرر و ورشکسته نمیشود! چرا که امامزاده ساز برای زمین امامزاده که معمولن خرجی نمی کند و جایی در کوه یا بیابان یا حاشیه قبرستان طرحش را عملی می کند و درون بنایش را هم بمرور با پول زوار می آراید و گلاب آلود و تلایی می کند.

بنابراین به نظر اینجانب، بهترین مدل سرمایه گذاری برای شیادان حرفه ای در ایران خرافه زده امروز، امامزاده سازی است و فکر می کنم که تنها پروژه ایست که توجیه اقتصادی آن بُرد – بُرد کامل و سود آن 100 درسد است البته به شرطی که سازنده، حق حساب یک ملای گردن کلفت و مقتدر حکومتی را هم فراموش نکند.