ابتدا خدمتتان عرض کنم که درست است که مطالبی که میخواهم ذیلا به نظر شما برسانم مطلبی کاملا مستقل است ولی مطمئن هستم که اگر پیش از این مطلب، پُست قبلی را بخوانید؛ با دید بسیار بازتر و بهتری میتوانید ادامه دهید:
دوره نوجوانی من همراه بود با تبلیغاتی زایدالوصف در جراید و رادیو-تلویزیون از نرخ رشد بشر در سالهای پیش رو. یعنی همیشه تا مجله ای را باز میکردی و نگاهی به قسمت تازه های علم و فن آوری میکردی (آنوقتها مجله ماشین و دانستنیها و دانشمند خیلی هواخواه داشت) امکان نداشت که شما را به آینده ای نزدیک از پیشرفتهای شگرف و خارق العاده بشر در قرن بیست و یک سوق ندهند.
من سال 1974 در ایران به دنیا آمدم و درست بیست سال پس از تولد من "خانم کریستال(Crystal)" در سال 1994 در ایالات متحده زاده شد...
"""\ بیخود نبوده است که برخی از اندیشمندان معاصر، تعریفی از جهان چهارم ارائه داده اند و آنرا کشورهای حاشیه (Marginalized Countries) یا LDC (کشورهایی با کمترین توسعه یافتگی) یا همان "فقیر" و تنگدست از بُعد اقتصادی خوانده اند.