تضارب آرا در بالاترین دات کام

از آنجاییکه ما ایرانیان نگون بخت، حتی از رویارویی نظراتمان در محیط های صلح آمیز داخلی نیزمحرومیم و همه صداها محکوم به سکوتند مگر صداهای حکومتی، محیط مجازی اینترنت مهمترین مکانست برای برآورده کردن این نیاز اساسی ما به مثابه بشر! که همانا نیاز به گفتگوست. در این دنیای مجازی هم هزار مدل میتوان ساخت برای رسیدن به چنین منظوری که یکی از بهترین های آنرا من در سامانه اینترنتی بالاترین یافتم.

جواب سوالهای ابراهیم نبوی در زمینه انتخابات

یکی از متفکرین و فعالان سرشناس مسایل رایج در ایران در سایت خود "دوم دام" با ذکر سوالاتی چند درصدد برآمدند که توجیهی منطقی از شرکت در انتخابات ارائه دهند که این آدم معمولی برآن شدم تا با جوابی بسیار مختصر به ایشان، حکمشان را به چالش بگیرم. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید:

دنیای رویایی 2

ا(ادامه از اینجا)...وجود: تعامل "حسی" عناصر"محیط" با "من" به عنوان تنها موجود آنالیزور و شناسنده محیط است. تنها موجود، چون تحلیل دیگر اجزای محیط در نزد خودشان نیز بالنهایه در نزد من است که دارای ارزش میشود. پس اگر آن بازتاب و عملگری از طرف اجزای محیط یا خودش بر من محرز شد، آن محیط و اجزایش وجود دارد و اگر نه، وجود ندارد.

دنیای رویایی 1

و یکی هستم و نیستی جز من واحدٌ، لا اله الا انا ................................................................... +

دنیای رؤیایی یا بستری برای کاوش دلیل زیست برای شروع بحث در مورد حیات در دنیای محسوس (واقعی)، قبل از هرچیز، نیاز به یک سری تعاریف و پیش فرضها داریم. تعاریف مهمی چون: وجود، هستی، دنیا، نسبیت، انسان، تعقل و...

NEOPOLYTHEISM

Neopolytheism means a synthesis between Atheism and Theism as a utilitarian & pragmatic consideration applying dialectical principals and relative observation.

بحث خط فاربی

لینک زبان فاربی را که در پایین همین قسمت ست، در سایت بالاترین گذاشتم. با اینکه داریم کم کم سعی می کنیم بحث کردن اینترنتی را یاد بگیریم، اما هنوز در اول راهیم. به هر حال من چکیده واصلاح شده موضوع اصلی بحثمان را در اینجا می گذارم

خط فاربی

تقدیم به افراد متعصب به خط فارسی!ا با ورود خدمات نوشتاری اینترنت مثل "چت" و"ای میل" و سپس خدمات پیام کوتاه تلفن همراه به ایران، پدیده ای متداول شد به نام خط فینگلیش یا فارگلیسی! یعنی نوشتن زبان فارسی با رسم الخط انگلیسی. چرا که در ابتدای ورود این تکنولوژیها هنوز خط فارسی روی نرم افزارهای وارده از کشورهای مترقی تعریف نشده بود.

سینما

یقیناً عده معدودی از شما با این نظر من موافقید که سینمای پس از انقلاب 57 نیز به مانند دیگر عناصر هنرو صنعت مملکت سیر نزولی داشته و به شدت عقب مانده است. البته من منکر آثار زیبای پدید آمده چون پرده آخر، سرب، اجاره نشینها و امثالهم نیستم که به واقع فیلمهای خوش ساخت و جذابی بودند اما در حقیقت این دست از فیلمها در مقابل سیل محصولات سینمایی این 28 ساله چون سوزنهایی در انبار کاه می مانند و تو گویی اصلاً قابل صرف نظر کردن.(از دید آماری البته، گر چه من کاملاً معتقدم هر اثر هنری برای خود دنیایی ارزش دارد).

روشنفکری

مدتها بود که در نظر داشتم به جریانات روشنفکری ایران بپردازم، اما هر بار اتفاقی می افتاد و از این مهم دور می شدم بالاخره دیشب (08.08 ) با شنیدن صحبتهای آقای ماشاالله آجودانی در صدای آمریکا بر آن شدم تا تحلیلی نسبی از وضعیت دیدگاههای روشن فکری در ایران و غرب در زمان اواخر قاجاریه ، پهلوی و امروزه ارائه دهم. البته طبق معمول با استعانت از دیالکتیک: همانگونه که استاد اشاره کردند (نقل به مضمون) : " جریان روشنفکری دوران مشروطه غرب گرا و متجدد بود اما روشنفکری دوران پهلوی دوم غرب ستیز و مارکسیست(چپ) ".

آزمون خودشناسی

یک جای خلوت

چشمامو می بندم

اعدام

به مناسبت اعدامهای اخیر بدون دادگاه و

وکیل و مدرک و قانون در سرزمین مادری:

آمار

در رادیو زمانه خبری دیدم به این شکل که : "محمود احمدی‌نژاد گفت: حد اکثر پنج در صد با بنزین مشکل دارند. نامبرده پیش از انتخابات ریاست جمهوری گفته بود که

خطاب به آقای ابراهیم نبوی

گر چه این نامه بیش از دو ماه پیش نوشته شده و به شخص آقای نبوی ارسال شده و هیچگونه جوابی گرفته نشده (احتمالاً ایشان در حال دعوا با آدمهای مهم بوده اند و این حقیررا لایق پاسخ گویی ندانسته اند) اما به علت مسافرتهای گوناگون موفق نشدم آنرا روی وبلاگ بگذارم اما بالاخره گر چه کمی دیر ولی اینک به نت می سپارمش. باشد که مفید افتد در نظر! اگر چه نگاشته ذیل که پاسخی است به این مقاله از سید ابراهیم نبوی ، زیاد تابع زمان نیست. (لازم به توضیح است که مقاله فوق دیگر وجود خارجی ندارد، بنابراین من آن مطلب را در انتهای جوابیه خویش قرار داده ام)

ال لاة - اللة - الله

آیا میتوان باور کرد که حدود یک میلیارد مسلمان ندانند که "بت پرست" هستند و در حقیقت دارند بتی به نام لات (لاة) را می پرستند و هر روز سال و روزی چند بار رو به سوی "خانه" آن بت اعظم یعنی کعبه؛ دولا و راست میشوند (نماز میخوانند) و مراتب بندگی و غلامی خویش را نسبت به جایگاه آن بت "از بین رفته" در طول تاریخ بجای می آورند؟!

(14)سیاست

ماده 22: رأی گیریهای مهم باید با نظارت کامل مراجع بی طرف و سازمانهای پاسدار حقوق بشرو پلیس ملل متحد صورت پذیرد و هیچ فردی چه حقیقی و چه حقوقی حق مجبور نمودن افراد برای دادن یا ندادن رأی ندارد و هرکس مختار است در سرنوشت مملکت خود سهیم باشد یا نباشد. انتخابات و رفراندومهای اساسی باید حتی المقدور با جدیدترین شیوه های روز انجام شود* تا در رأی مردم کمترین ضریب خطا به وجود آید. در صورتی که امکان اجرای شیوه های مدرن وجود داشته باشد و رأی گیریها به همان شیوه های قدیمی و سنتی برگزار شود، آن انتخابات باطل است و نام یا نامهایی که از آن صندوقها بیرون می آیند، هیچگونه ارزش قانونی نداشته و حکومت برخاسته از این طریق فاقد رسمیت بین المللی است.

(13)سیاست

ماده 14: در برابر شکنجه، تعقیب و آزار و عدم تأمین آزادی و امنیت شخصی، هر کسی حق پناهندگی در کشوری دیگر را دارد و ضمناً حق شکایت از این نوع رفتار، در دادگاههای بین المللی برای شخص محفوظ است.

ماده 15: تابعیت از حقوق مصرح و مسلم هر شخص است و هیچ کس را نباید از حق تابعیت، یا از حق تغییر تابعیت منع نمود.

(12)سیاست

پیش گفتار

با توجه به اینکه افراد بشر در چارچوبه هایی خاص آزاد هستند که این قالبها را طبیعت برایشان تعیین می کند و انسانها از لحاظ برابری حقوق به دو دسته عمده "عوام و نخبه گان" نقسیم می گردند، لذا بشر موظف است که به مجموعه قوانینی که در این منشور تنظیم گردیده، که در بالاترین حد ممکنه آزادی های محدود؛ در زمانی معلوم شکل گرفته است، اهتمام ورزیده و تا زمانی که قوانینی بهتر بر اساس مقتضیات زمان جایگزین این قوانین نشده، آن را به عنوان

(11)سیاست

نمونه های بسیاری می توان در اینجا مثال زد که به ذکر یکی دوتای آن بسنده می کنم و باقی را به ذهن فعال خواننده وا می گذارم: در جبهه جنگی در نظر آورید که فرمانده با سرباز خود دارای حقی برابرازحیات باشد. خوب، فرمانده باید به جای بررسی اوضاع جنگ و دادن رهنمودهایی برای پیروزی از پشت خط آتش، خود باید دوشادوش سربازش در صف اول جنگ به رزم بپردازد که اگر جز این باشد، حق او از حق سرباز بالاتر میرود. حال با کشته شدن او چه اتفاقی می افتد؟! عاقلانه است که اینطور تصور کنیم که با کشته شدن فرمانده، سربازان تحت امرش همه به خطر می افتند. در صورتیکه با کشته شدن یک سرباز عادی، اساس سیستم راهبری گروهان سربازان از بین نمی رود. پس می توان گفت که یک فرمانده دارای حق بیشتری برای حیات است تا یک سرباز ساده. چرا که زنده بودن او حق حیات

(10)سیاست

در اینجا برای اینکه پراتیک به بحثمان ادامه دهیم و ببینیم این قوانین چیست و چگونه باید تنظیم گردد تا به آن حد مجاز آزادی معقول برسیم، یکی از قوانین عمده و مهم بشر را که همانا قوانینی است به نام

Human Rights یا حقوق بشر را تحلیل می نماییم تا ببینیم آیا این قوانین برای رسیدن به حد مجاز آزادی بهترین است یا قوانین بهتری نیز وجود دارد؟ منشور جهانی حقوق بشر دارای 30 ماده است که (احتمالاً) در آزادی کامل و کاملاً فرا ملیتی در سال چهل و هشتم میلادی به سرپرستی خانم الئنور روزولت، همسر رئیس جمهور فقید ایالات متحده تنظیم گردیده است. 

مطالعه

حجاب

این چند خط را تقدیم کسانی میدارم که ناراحتند از دست حاکمان که با محدود کردن هر چه بیشتر آزادی مردمان دربند وطن تحت عنوان "حجاب بازی"، می پندارند که با انجام این بازیها میتوانند بزرگ شوند!
+

این حجاب چیست؟ خنده!؟

خنده از جنس شرم ایرانی؟

(9)سیاست

البته در طول این مدت کوتاه از پیدایش قوانین مکتوب و ساری، مطمئناً بشر هنوز در بسیاری زمینه ها به دنبال یافتن قوانینی بهتر و جهان شمول است و احتمالاً این پروسه به زمان زیادی احتیاج داشته باشد ولی به هر روی تا اینجای کار که قرن بیست ویک است ما یک قانون جهانی داریم به نام مجموعه قوانین حقوق بشر، مصوب سال 1948 و البته قوانین اساسی هر کشوری مستقلاً به اضافه قوانین فرعی تر و جزئی تری چون قوانین جزایی ، حقوقی ، کیفری ، رانندگی و غیره... 

(8)سیاست

:اما این مدلی ایده آل است . مدل واقعی و فعلی جامعه را میتوان در دیاگرام 2 مشاهده نمود

همانگونه که در شکل فوق مشهود است، تحولی در سطوح شیبدار هرم اجتماعی شاهدیم که در قرن

(7)سیاست

اگر به فرض با انقلابی بتوانیم این هرم را زیر و رو کنیم، دوباره در بر همان پاشنه خواهد گردید؛ چرا که عناصر تشکیل دهنده هرم قدرت از بالا به پایین سر ریز شده و دوباره جای آنها را در سیستم پرولترهای تا دیروز بیچاره خواهند گرفت. مثالها فراوانند: کلیه انقلابهای دنیا از مدل روسی آن بگیرید تا مدل اسلامی اش! در هر صورت این هرم حالت پایای خود را حفظ خواهدکرد. این را از علم طبیعت یعنی فیزیک نیز آموخته ایم که تمام عناصر طبیعی به دنبال رسیدن به حالت پایا هستند. حالتی که کمترین انرژی ممکن را بطلبند برای بقا. هرم نیز پایاترین حالتش به این شکل است که بزرگترین سطح دوارش (در جامعه پرولتاریا ) در پایین ترین قسمت آن واقع گردد:

(6)سیاست

به مثال خود باز گردیم: مارکس درست مثل همان آشپزمفروض ما چاره را درآن می بیند که اگربخواهد نتیجه مطلوبی از اصلاح جامعه بگیرد، باید با یک عدد کفگیر، کتلت را زیر و رو نماید. یعنی ساده ترین راه ممکنه و به عنوان دیگر عدم ریشه یابی شعله و خنک کردن بخش تحتانی یا پرولترها. که البته این عمل زیرو رو کردن را نیز ایشان با محرک انقلاب میسر می دانند. انقلاب پرولتاریا با کفگیر مارکس!

(5)سیاست

مثلا در کشورهای آسیای میانه با توجه به قلت جمعیت و زمینهای وسیع و منابع سرشارو فرصتهای بسیار زیاد سرمایه گذاری، منطقاً شما باید توقع دیدن مردمانی ثروتمند و متمکن را داشته باشید در حالیکه در مواجهه، درست برعکس، شاهد قشر عظیم فقرا و بینوایان مخصوصاً در شهرهای کوچک و روستاها هستید. اما برای درمان این شکافها یا بیماریهای اقتصادی چه باید کرد؟ جالب اینجاست که دو واژه سیاست و اقتصاد بسیار با هم عجینند و به نوعی مکمل همند. 

(4)سیاست

جالب اینجاست که حتی تنها کشور دیگر جمهوری اسلامی یعنی پاکستان، به یک شیوه مشترک با جمهوری اسلامی ایران، اداره نمی شود. یعنی حتی دو جمهوری از نوع اسلامی هم مانند هم نیستند ( می دانیم که رئیس جمهور پاکستان رهبر دینی و دنیوی مردمش نیست ). پس با یک نظر اجمالی میبینیم که این سیستمهای حکومتی کشورها نیست که در درجه اول اهمیت برای مردمانشان قرار دارند؛ بلکه توجه و یا عدم توجه به خواسته های شهروندان توسط دولت هاست که میزان رفاه شهروندان را تأمین می نماید. اگر مردم، در حکومت تیرانی (پادشاهی مطلق)هم احساس رفاه و امنیت نمایند؟! بی شک به این نوع حکومت سمپاتی نشان خواهند داد.

نمودار نئوپالیتئیزم

منجی عالم بشری

(این مقاله، جوابی کارشناسی شده و منطقی ست به کسانی که میگویند کثرت باورمندان دلیل بر حقانیت است!)
فرض کنیم يک منجي نیمه دیوانه

(3)سیاست

دراینجا لازم به توضیح می دانم که بهترین نوع تحلیل از نظر من، مدل دیالکتیکی است. دیالکتیک هگلی. این فن در منطق می تواند در ابتدا یک چیز را به ما خوب یاد دهد که هر طرح عالی و بی شک و شبهه ای ( از دید خود طراح ) یک نظر ایده آل و بی اشکال نیست و اولین کاری که طراح باید بکند اینست که خود به دنبال نقیض طرحش بگردد. هر چه این تناقضات را بیشتر پیدا کند و در طرحش آنرا سنتز کند، نتیجه این کار،طرح مطمئن تر و کامل تریست. و البته در نهایت همین طرح جامع نهایی را هم حتی اگر فعلاً بی بدیل و بی نقص باشد نمی توان ایده آل و مطلق نامید چرا که مطلق، در دنیای ما مطلقاً بی معناست!

(2)سیاست

این قضیه دلیل اصلی نابسامانی سیاسی در کشورهای استبدادیست. عدم مشارکت نخبه گان دگراندیش ، مطمئناً جامعه را به ورطه بحران می آندازد. بازگردیم به مفهوم سیاست. در تعریف فوق دیدیم که سه واژه مطرح می شود که خود این واژه ها را باید یکی یکی باز و تعریف نمود. ابتدا تحلیل انتفاعی. شاید برخی بگویند شرط اینکه تحلیل موضوعی منطقی باشد، اینست که بیطرف و غیر انتفاعی باشد. البته این یک نظر اخلاقیست که بالطبع من نیز آنرا قبول دارم در حالت سوررئالیستی قضیه؛ اما باید توجه داشت که تحلیل سیاسی غیر انتفاعی فاقد راهکار واقع گرا می باشد. 

(1)سیاست

سیاست

(دانش تحلیل انتفاعی رخدادها بر اساس منطق و تاریخ)

اینکه سیاست چیست و به چه کار می آید را احتمالاً شما در کتب بسیاری می توانید پیدا نمایید. تعاریف متعدد و گاهی مختلف و متناقض راجع به سیاست به کار رفته است. سیاست از آن جمله علومی است مانند روانشناسی یا فلسفه و امثالهم ، که احتیاج چندانی به فراگیری از طریق آکادمیک ندارد. به نظر من زمینه این گونه علوم، باید در هنگام تولد با انسان زاده شود. دقیقاً مثل هنر؛ که این زمینه با قرارگرفتن در محیطهای مرتبط ، شروع به ابراز و تظاهر کرده، در آن محیط ها شکوفا می شود. من به شخصه کم میشناسم هنرمندان، فلاسفه یا سیّاسان مطرحی را که محل تحصیلشان یا اعتبار دانشگاهشان موجد استعدادشان شده باشد

شناسه نئوپالیتئیزم

شعار

پاسخی به سروش

نقد این مقاله

+

+

"... شرم‌ بادت‌ زانكه‌ داري‌ اي‌ دغل‌ ... سنگ‌ استنجاي ‌ شيطان‌ در بغل‌

سوُر رسطاليس‌ و سوُر بوعلي‌ ....... كي‌ شفا گفته‌ نبيِّ معتلي..."

پند طبیعت

1

راهی رویم طولانی ، در دریائی طوفانی

با قلبی مالامال از خشم، نفرت، ویرانی

2

یادی از 57

باز به آن روز رسیدیم که جانسوز بود وعبرت آموز بود!

یاد به آن گاه کشاندیم که بیگاه بود، عجیب و مرموز بود!

باده انقلاب قلابی چنان دوز داشت، ناسره، لب دوز بود!

که ره گشودیم به فردایی که فردا نبود، در واقع دیروز بود!:

فصل هیچ

هیچ یعنی قَیـــــــــــــم مردم شدن

تا ابد در کبـــر و نِخـوَت گم شدن

هیچ یعنی مالــــــدار و سَــر شدن

در پَسَـش، پيشيــنه را منكـر شدن

جبر

یک لحظه کنم فکر 

به سوی عملی بکر 

یک دفعه برم راه 

علت حیات 1

کاش
از این خیل به هم آمده
آدمیان ز شماره به فلک سر زده
یک نفرش بود که یادم دهد

علت حیات 2

1- آیا میتوان گفت که با گذر فرد از محیطی آن محیط از بین میرود؟
2- آیا هر لحظه با گذرزمان با فرض حالت سکون دراتاقی به واقع ساکنیم؟(نه نسبت به محور فضا- زمان بلکه نسبت به ناظرهای بیرونی و درونی و خود)

پرگشودن به خیال (سرزمین بجواز)

تو این دیار زیبا

تو مأمن کازاخها*

یه آدمی نشسته

ازغُصه دست شسته

داره هوای پرواز

به سرزمین "بجواز"...

نبرد قلم

باید ز لاکم بر روم، چون مــرد بر معبــر روم

ورنه به خاک اندر روم، با خفت و بی بر روم

شکوه از بد مستی

ای طایفه شر و هم ای نســـــــــــــل بد اندیش

شکایت از خویش

روزی ز سر ناخوشی و فکر به فردا، بستم به خطا دیده بر آهنگ توانــــم

گویی که همین جان گرانسنگ که دارم، مفتست و نمی سزد وِرا قدر بدانم

مرگ

با   روز  همیشه  به   سر   آید    بساط    دی

هرگز  به  چنگ   در  نمی افتد  هر آنچه  شد

تُست باده گساری

بر کام  ریز  بــــــاده  را نــگو  چرا  و  چیست       

خوش دار پس ِ نوش تو سرشــار شود  زیست

این   گاه   ملامت   به   سر  آید  به  نوش  تو

کوه

فردا به کوه خواهم رفت 
امروز رسیدم به یک واقعیت شگرف 
اگر دقیق تر بگویم امشب 

منطق لذت

آدم همین است، آنچه را که دریافت می کند، همیشه باید ما به ازای آنرا پرداخت کند. عقل حکم میکند که انسانی خوشبخت است که دریافتی اش بیش از پرداختی اش باشد.هیچ چیزی نیست که بی پرداخت بتوان آنرا گرفت. به نمونه هایی از این بده بستان اشاره مختصری میکنم : پول درمی آوریم در ازای از دست دادن انرژی جسمانی یا شرافت یا انسانیت؛

عشق و زندگی

می اندیشم که سختی و شعورکه همان شادیست، زاینده عشق است و معرف زندگیست... پس: 

خسته نیستم

غم ندارم

شادی است در این وجودم

روح من سرشار بازیست

علم بهتر است یا ثروت

زمانی در جوانی زیر یک بار روانی ناشی از فقر مخاطب بر خودم بانگی زدم مهلک که هی!  بر پا  که تنهایی بس است دیگر تو باید پول سازی بس فراوان حال با هر قیمتی زیرا بدون آن کسی بهر سلامت هم جوابی  خوش نمی دارد، کسی پیشت نمی آید ز تو حرفی نمی خواهد؛

تصور

تصور کن که  خورشـیدی زحرمت بی نیاز هستی

تصور کن که  ماه ی  و  ز جلوت  بی نیاز هستی 

میان عاشق و معشوق...ا

(فاصله میان عشق و نفرت در عصر ما):

گفت آه... نقشی از عشق پاک بزن!
گفتم چشم، کشیدم 
گفت این که هویج است 
گفتم نه! این قلب کینگ کنگ است. من از عشق او پاک تر ندیده ام ...
گفت هر هر هر! 
گفتم کوفت! ... و ناگاه شعله نفرت افروخت

من و زن

تا کی می بایست به دنبال یار گشت؟ تا کجا باید به خواهش دوپامین رفت و حیران گشت؟! یک دم جستجو، یک دم به ظاهر یافت عشق واقعی و جاودانی، دمی محبت دو سویه و سپس دیود وار و آری طبق معمول داغ فراغ از پس خشم و حیرت و فرستادن چندین باره لعنت به خود به خاطر خبط و گمراهی و دست آخر تنفر و باری جستجوی دوباره و یافت عشق حقیقی و پروسه از سر نو. 

شب

شب با وجود تیرگی و شید ندیدن
با شادی یادآوری میل به بودن
با ساز گرم هیزم هنگام سوختن
با خیال دل دادن و آسان بگرفتن

پلاسیبو

پیغام من اینسـت به همه  نسل پس از خویش 
امیـــــد به آینـــــده و طـــــــرد مذهب و کیش
اما اگر این  کلیشــــــــــــــــه ای است در نظر 
و مردم بروز ، بجویند نویــــــــــــــــــــــن اثر 
بایست بگویم که همه چیز به قـــــــــوام است
اوضاع به مراد است و زمانه هم بکـام است!
اما این گزاره موقعی اکمــــل و تــــــــام است 
که نغـــــــــــز بخواهید و بخوانید بی گسسـت 
با تمــــــــــــــــامی حس و وجود و باور خود 

که اوضاع همیشــــه رو به راه تر خواهد شد

سبب شادی

"من" در یک بیت: 

من شاد و سر خوشم برای گشت در زمین

خواستم که بدانید که چرا دل خوشم، همین!

جبر و تصادف ؟

این  زندگی   ما   بســـــان   بازی   نرد   است

تا  تاس  چه  باشد  و چه  حکمی  بدهد  دست: 

عاشق!

صد بار 

به صد یار 

به صد بازی گفتار 

گفتیم 

که عاشق شده ایم

سخت گرفتار

اما

ز پس سکس

که بود آن هدف ما

گشتیم به دنبال 

صد و یکمین دلدار!

قهر طبیعت

ما بی خبرانه پی زجر طبیعت ایم 

پس زعیش و نوش خود، به چمن بی محبت ایم

تا هست سبزه زار و دمن بی تفاوت ایم

در وقت حذف و بسط دخن پرشکایت ایم

شکایت

گر مال نداری شکایت ات به جــــــــای نیست 

بر عکس، « قسم مال، حسب لیاقت» عالیست!

گر فــــــــــال نداری و ازین روست که زاری

دل نیک دار چون که هنوز امیــــــــــــد داری

گر حـــــــــــال* نداری و به رخت احتضاری

خوش باش که سرمشـــــــــــق مردم بد سگالی

-----------------------------------------

(حال، از بُعد روحی و روانی مد نظرم بوده و نه از بُعد جسمانی)*

ما و خارج نشینی

با  ما  ایرانیان  چه  زشت  و  موهن رفتار میشود

چون   جانیان   جنگ  و خصم  و دشمن

کردار میشود

سزای می

دیگر به نزد ساقی و پیمان نمی روم 

دیگر به سوی "خانه مستان" نمی روم 

تا می بخانه ام روانه نیست چون ارس 

تنها درون خانه ، به میخانه می روم 

پادافره مستان به دین و رسم تازیان

تازیانه است، پس به این بهانه می روم 

چون مست تازیان شده ولی فقیه شان 

تا تازیانه اش نزنم؛ خــــوان* نمی روم 

--------------------

*- خوان: ضیافت

دین ایرانی

گریـــــــــه شده آیـــــین مردم خدا پرست
هر کس رســاتر آه کشد ، با خدا تر است
مبنای گریه نیست در این قرن و یا هزار
یا از سر درماندگی و ضعـف و انزجــار
ایشان به سر زنند چرا یک کرور عـرب
کشتند یکدگر؛ به جای عیش و یا طــرب
از بابت پیروزیشان در نبرد و جنــــــگ
با نیاکان همین عامیان کله سنــــــــــــگ

در کشوری که ایمان، رنگ خیانت است

افکار پیشرو مســــلما جنـــــــــایت است

آینده شیوخ

ای در پناه خانه  وهم  آسمانی

وی  دل  فتاده  بر ترهات هذیانی

ای کهتری که در خیال خود مهیمنی

وی شیخ بربر ی  که  کم سواد و لمپنی

این عصر دگر نیست  جایگاه رهزنی

پس رو هنر آموز و دانش و تهمتنی

طالبان صلح با آیکیوی بالا

ما مردمان خنگ و کودن زمانه ایم........با اینکه خواستار صلح  جاودانه ایم
در خانه خود نشانده ایم آتش و لیکن......بی هیچ ملالی  نشسته  و شمرده ایم 

شنهای ســـاعت شنی روزگار و یا......با پاشش بنزین به شرر؛ شعله دافعیم!

زندگی

دل شادم  از این زندگی سخت و پر از سنـگ

گر طاقت من  طاق   نمیکرد،  نبُـدش   رنگ

این  دادگه   عدل   فلک    حکم   به  آن  داد

آنچه که مرا نیک  سزا بود  و  خوش آهنگ

تعریف    زندگانــی    همیـن    است   اصولا

خوشنودی و خرسندی  بی دلیل و بی درنگ

گله مندی

در این خزان شاد و پر از آهو و کفتار

مردی بشکل گرگ ، ولی  پلید  رفتــار

دارد ز زمانه هزارها گله ، لیــــــــکن

نادان تر از این مرد، نیابی تو دگر تن

نیست روزگار ، لایق هر دم  گله مفت

این تویی که باید بشوی با زمانه جفت!

یار اتوبوسی (داستان واقعی!)

دیدار   یار    شعله    فکـــندی  بـه جهــــــــانم         همـچون   تنـــــور  داغ    شد انـدام و روانـــم

یک آن گفتم که  این همان نـــــور الاهیــــــست          کز تابش او همـــــاره زیبا شــــــــودم  زیست

در  ذهن،  بغــل   گرفتمش  همـــــچو  عروسم          دلــدار ولی پیــــــــــــــــاده شد از اتوبوســــم!

ای   معجزه   دهـر  کجا   می روی   این سان          هیمه  ز  تو سوخت  و  تو شدی بانـی حرمان...

بگذار بسوزم   من   از   عشق   ناگهـــــــــانی         زیرا   که    فراتر  ندیــــدم  از   نوک    بینی!

 

راه حل

در  عمق  سایه های  شبــالوده  ی  پُرراز

من باز...

در ژرفنای صبح سرآغاز 

با نغمه دلباز مرغکان خوش آواز

من باز... 

راهکار برون رفت از فاجعه ای به نام جمهوری اسلامی

الف- تعریف دسته ها و طبقات موجود در نظامهای اجتماعی:

مقدمه

اساساً در نُرمهای اجتماعی یک کشور به طیفهایی برمیخوریم از افراد هم عقیده نسبی که این افراد به اضافه افرادی که یا عقاید گوناگون دارند و یا اصولا هیچ عقیده ای ندارند؛ کل ساکنین یک سرزمین را تشکیل می دهند. در اینجا مبنای بحث من چارچوبیست به نام کشور به صورت عام و در هنگام ریز شدن روی موضوعها، کشورهای استبدادی است به صورت خاص. در این چارچوب که غالبا مرزهای سیاسی مبنای تشخیص آن است و در مواردی هم قومی یا دینی میخواهیم بدانیم که از لحاظ تفکر بالاخص سیاسی اعضای این چارچوبه ها و یا متغیرهای درون این کامپلکسها به چه شاخه هایی تقسیم میشوند.

من کی ام!؟

به عبارت پیچیده:

من منم چون پشه ای برسطح آب
...من منم دیوانه رندی پُر شتــــــاب

......از پس کوه تیــــان شـــان رخ نما
.........آمده بهر مداوای ســـــــــــــــراب*