زیرا قدما درست خواندند که: "این نیز بگذرد"
در طی عمر درک نمودیم "زمـان" تیـز بگذرد
بیداد پیشین قجران رفته پس؛ این نیزبگذرد
با ظلمشان بساز تا جانت اسف انگیز بگذرد
چون تاب بیاورید، نســازید؛ این نیز بگذرد
با عشق ورزی چرخ روزگار دل انگیز بگذرد
بی مهر ولی مهرنبینی چو زَم؛ این نیز بگذرد
ز افیون و مخــــدرات بگریز تا پاییز بگذرد
تحقیق کند بهار و رد عهدغم؛ این نیز بگذرد
در تغذیه، مــدار ز حیـــوانی تیغ تیـز بگذرد
بیشین نما گیاه در بدن تا کم؛ این نیز بگذرد
با جهـــل و تعصـــب زمانه تنفــرآمیز بگذرد
با جهد وتعقل بدور کین و هم؛ این نیز بگذرد
گر قرار باشد که حیات همی در ستیز بگذرد
حاصل شودتباه ونمی ارزد: "این نیز بگذرد"!
ار دستکم آن ضمیر و وجدان تو تمیزبگذرد
گر ناگذرد بر همگان بر تو بـر؛ این نیز بگذرد
در بالا تأکید روی جمله "این نیز بگذرد" بود. اما شما براحتی می توانید به مدل پایین هم آنرا بنویسید که تأکید تنها روی "نیز بگذرد" است. همان شعر است ولی با معنایی دیگر و البته عمیق تر. ولی نکته جالب اینجاست که در هر دو صورت که بنویسید، فارغ از تأکیدات خوانش، مدل خواندن آن یکی است! (و این بگمانم از معجزات زبان پارسی ست. درست نمیگم؟) :
بی ریشه، داده لَم به اریـــکه؛ این نیز بگذرد
زیرا قدما درســت خواندند کــین، نیز بگذرد
درطی عمر درک نمودیم "زمـان" تیـز بگذرد
بیداد پیشین قجران رفته پسیـن، نیز بگذرد
با ظلمشان بساز تا جانت اسف انگیز بگذرد
چون تاب بیاورید، نســازید؛ دین، نیز بگذرد
با عشق ورزی چرخ روزگار دل انگیز بگذرد
بی مهر ولی مهرنبینی چو زَمیـــن، نیز بگذرد
ز افیون و مخـــدرات بگریز تا پاییز بگذرد
تحقیق کند بهار و رد؛ عهد غمیــن، نیز بگذرد
در تغذیه، مدار ز حیـــوانی تیـغ تیـز بگذرد
بیشیـن نما گیـاه در بدن تا کمیـن، نیز بگذرد
با جهــل و تعصـــب زمـانه تنـفـرآمیز بگذرد
با جهد و تعقل بدور کین و همین، نیز بگذرد
گر قرار باشد که حیات همی در ستیز بگذرد
حاصل شودتباه و نمی ارزد: "این نیزبگذرد"!
ار دستکم آن ضمیر و وجدان تو تمیز بگذرد
گر ناگذرد بر همـگان بر تو بریــــن، نیز بگذرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر