منابع غنی افغانستان

 در خبرها خواندم که افغانستان فوق العاده از حیث مواد و منابع کانی غنی و سرشار است. بطوریکه تخمین میزنند که تنها ذخایر "لیتیوم" موجود در خاک این سرزمین به اندازه کل منابع نفت خلیج فارس می ارزد! 

خواستم بگویم که

شیطان

سال 2023 را بگذارید با یک تعریف به پایان بریم. تعریفی که سالهاست در نوشته هایم به انحاء مختلف مطرح میکنم ولی نه بصورت مستقل. اینبار اما بهتر است مستقلا به آن بپردازم. البته بسیار مختصر و مفید با درنظرداشت حوصله خواننده جوان که در این روزگار خیلی زود سر میرود! پس بی معطلی می روم سراغ تعریف "شیطان":

بهترین کتاب زندگی من

 بهترین کتابی که من در زندگی خوانده ام، یکی از بدترین و مزخرف ترین کتابهای جهان است!

اندر پاسخ استاذ کدکن

 شنیده ام که چکاد ادیبان زمان و فخر عالم امکان و رأس هرم عرفان، جناب محمدرضا ی شفیعی کدکنی بدون هیچگونه دل شکنی از آمران لگنی حکومت لدُنی، خیلی نرم و برنخوردنی مشغول گشته اند به دُر افشانی و گوهر افگنی! درست همانند آن کارگردان بی مانند و پربها، که کسی نیست بجز "مهرجویی" دلها، نامور پدیده سینما، فقید شهید و کمی از خودرضا؛ که تا وقتی تیغ جور سانسور بسراغ خودش نیامده بود، اصلا انگار نه انگار جامعه دستخوش خفقانی بی اعتدال بوده آنهم بیش از چهل سال؛ عِرض ظالمان و ناکسان نمی بُرد و به گوشه ای لمیده، نان و ماست خود میخورد و شکایتی هم نداشت و گذاشت تا دست برقضا آن تیغ، بزند و "لامینور"ش را مُثله نماید بر ستیغ؛ تا شروع کند به داد و فغان و جیغ و ویغ! فی الحال باز هم چنین، ادیب قصه ی ما "کدکنی" نازنین، نیز؛ پس از تنها یک درخواست ریز "بازنگری" از طرف وزارت ارشاد از کتاب آخر خود استاد (و نه تازه توقیف و تو قیف آن!) قبل از چاپ و نشر پُر تعداد، در صفحه اینستاگرام خویش بالاخره زبان به انتقادکی گشوده و با زدن نمه نیشی به ناکسان بی بنیاد؛ سرائیدند که:

پروسه های خنثی سازی

شما وقتی در راه طراحی، مدیریت و کنترل یک سیستم فوق پیچیده، بعنوان مثال، هوش مصنوعی؛ با تولید و تکثیر عواملی غیر برنامه ریزی شده مواجه شوید که آن عوامل را مزاحم و سد راه خود در کنترل و گردش مطلوب سیستم تشخیص دهید؛ بالطبع از دانش خود و تمامی امکانات و قابلیت های موجود استفاده می کنید تا آن نابسامانیها را که "شما" به عنوان یک ویروس مخرب تشخیص داده اید، به بهترین شیوه و کمترین هزینه ممکن "خنثی سازی" شوند.

حال ممکن است آن عوامل که "شما" مخرب تشخیص داده اید در حقیقت نه تنها مخرب نباشند بلکه از نظر عملگران درونی آن سیستم، اتفاقا عواملی مثبت و حتی باارزش باشند و فرضا در بلندمدت باعث ارتقای بهتر کل سیستم شوند. ولی بهرحال ملاک تمییز بین خوبی و بدی آن عوامل شما هستید بعنوان یک گرداننده یا خدا!

+LGBTQ+ = LCMHO+ = LMFAO

یادم میاید زمانی اعتیاد به افیون و دیگر مواد مخدر، جرم تلقی میشد و "معتاد" هم مجرم. قانونگزار برای جرم "معتادان" بسته به درجه اعتیادشان، عقوبت و جزایی سخت درنظر میگرفت تا حد اعدام! ... اما پس از چندی که زمان جلوتر رفت و پیشرفته تر شدیم، دیگر در جامعه معتاد "مجرم" نبود بلکه مبدل شد به "بیمار". بیماری لایق درمان. چیزی که به نظر من هم کاملا صحیح است و نشان از بیشینه درک آدمی دارد. اما دیگر این نتیجه گیری متمدنانه را نباید با پیشرفت زمان به هوای مدرن تر شدن خراب کنیم و به هم بزنیم:

قمار

 یکی از واژه هایی که معنایی بس وسیع و پیچیده دارد واژه "قمار" است. قمار به فارسی میشود بخت ازمایی. یا آزمودن بخت. و چون خود تعریف "بخت" در فلسفه یک حوزه بسیار گسترده را در بر میگیرد، بنابراین آزمودن و به چالش گرفتنش هم بالطبع دارای بازه ای باز بنسبت حتی وسیعتر نیز میشود! از تعریف خود زندگی بشر و کلیه تصمیماتش گرفته تا انواع تجارت و حتی انجام یک بازی ساده و شرط بندی و تاس همه و همه نوعی قمار کردن محسوب میگردند چون بخت و عاقبت کسی معلوم نیست و شما همینکه صبح چشم باز می کنید لاجرم اسیر قمار زندگی میشوید.

اما امروز میخواهم به تعریف آشنای "قمار" و "قماربازی" بپردازم. یعنی کاری که با سرمایه گذاری شما اغاز میشود و قرار است آن سرمایه را افزون کند. در این خصوص به یک شغل محبوب جدید، یعنی "e-trading" یا "تجارت الکترونیک" نگاهی می اندازیم:

یک قصه تصویری جالب

دیروز یک کمیک جالب دیدم، پیش خود گفتم بد نیست با شما قسمت کنم: (البته در پیام اصلی خالق اثر دست نبردم؛ فقط کمی ایرانیزه اش کردم!) بامزه شد 👇

فلسفه در جهان امروز

 آماده اید کمی بفلسفیم!!؟

برو بریم...

امروز میخواهم برایتان در مورد خود "فلسفه" صحبت کنم که البته یکجورایی به پست قبل در همین وبلاگ که دیروز نوشتم نیز بی ربط نیست.

روشنفکران امروز ایران

 با نهایت شادی امروز بالاخره مجاب شدم که پس از بارها برخورد در سطح شهر، بیایم اینجا و بگویم که «من جریان روشنفکری نوین ایران را بجای دانشگاهها و پژوهشکده ها و اتاقهای فکر که ماحصلش را در خروجی "کارشناسان ارشد" این مؤسسات دیده ایم؛ در مکانی کاملا غیر منتظره، یعنی در میان اقشار محروم و کم درآمد و مخصوصا کارگران ماهر دیده ام!»

دو کلمه با پژوهندگان فرازمینیان باستان

درپاسخ به پژوهشهای محققین فضانوردی باستان در سریال پر مخاطب "ما و فرازمینیها" که سخت تلاش دارند ما باور کنیم فرازمینی ها قبلا به زمین زیاد آمد و شد می کردند و ما مدیون ایشان هستیم؛ فقط باید گفت: 

"که چی؟" 😕

شیول های همیشه پیروزز

 آیا تا بحال به این مهم اندیشیده اید که «یک "شیول" (مخفف شیعه ولایی) در هیچ چالش و یا نبردی در زندگی اش مقابل "دوژمن" ( = دشمن خیالی) هرگز شکست نمیخورد»؟

باور کنید چرند نمیگویم!

کُد پلاتینیوم

کد پلاتینیوم که در ادامه این پست 👈" کُد طلایی" عرضه میگردد؛ فقط برای تحلیل و بررسی کسانی است که قدرت سوپرپاورها (ابرقدرتها) را در تعویض حکومتهای دست نشانده شان خیلی دستکم میگیرند و فکر می کنند غیر از تحلیلهای آبکی و پروپاگاندای رسانه های "جریان غالب" یا آنطور که من می نامم "عقل بر چشم"، باقی تحلیل ها بی ارزش است:

سیاست خارجی ایالات متحده در مورد ایران

میخواهم امروز برای شما تاریخچه ای خیلی مختصر و تیتروار از پیروزمندان انتخابات ریاست جمهوری ایالت متحده آمریکا (دموکرات "د" و جمهوریخواه "ج") از سال 1976 تا امروز و ارتباطش با برگزیدگان انتصابات جمهوری اسلامی بنماییم: (تفسیر آن با خودتان)

بنظر نگرانی جمهوریخواهان در سیاست خارجی، بیشتر نمود و تأثیرات آن در داخل آمریکاست ولی دموکراتها بیشتر دید جهانی و یوتوپیایی دارند

این نیز بگذرد...

بی ریشه، داده لَم به اریـــکه؛ این نیز بگذرد

زیرا قدما درست خواندند که: "این نیز بگذرد"

فرازی از دنیای چپی ها و یک مسئله مهم در اخلاق

 این روزها همانطور که میدانیم، مهمترین مسئله روز، لشگرکشی اسراییل است به باریکه غزه برای برانداختن جنگ جویان "حماس" و ساعتی نیست که یک خبر در این ارتباط به گوش آدم برنخورد. 

کُد طلایی

 

مربوط به فیلم متریکس (تصویر تزئینی) 

بعضی مواقع می اندیشم شاید عده ای از خوانندگان محترم مطالب سیاسی این وبلاگ بر اساس نوع تحلیل من که برخی مواقع از کنابها و فیلمها بعنوان الگو و معیاری بر رفتار سیاسی و روابط بین المللی استفاده می کنم؛ ایراد بگیرند و از خود  بپرسند چطور ممکن است کتب علمی-خیالی چند نویسنده در قرن بیستم بتواند رمزگشای روابط قدرتها در جهان امروز باشد؟

به همین دلیل، امروز سعی میکنم که این پرسش متین را پاسخ گویم:

بریکس: آلترناتیو بدلی

پس از اینکه سالهاست که از تک قطبی شدن سیاست دنیا میگذرد و تصمیم سازی کلان سیاسی و اقتصادی دنیا در دست کشورهای G7 می باشد بتازگی ظاهرا قرار شده یک آلترناتیو برای این گروه به نام BRICS* ساخته و تقویت شود که دوباره مثلا جهان مثل سالهای دهه هفتاد، دوقطبی گردد. (بگذریم از اینکه در همان زمان جنگ سرد هم جهان "واقعا" دو قطبی نبود و مردم جهان از شوروی جز صنعت نظامی و فضایی که هر دو بی ثمر و بدردنخور بودند و تنها بدرد غرور ملی روسها میخورد و حتی رفاه شهروندان خود شوروی را هم بدرستی فراهم نمیکرد، صنعت و تکنولوژی دیگری به یاد ندارند!)

چیزی که بریکس در رویایشان می بینند؛ در مقابل چیزی که واقعا هستند!

جهان کارتونی چپی ها (احزاب چپ جهان)

سالها پیش که در کشور قزاقستان دچار بحرانهای مالی و کاری بسیار بودم، شعری سرودم به نام «پرگشودن به خیال» یا «سرزمین بجواز» که نقبی بود بر دنیای رویایی ذهنی ام و مفری بود بر تنش های فزاینده زندگانی ام. 

هر ازچندگاهی هم که فرصتی دست میدهد تا آنرا بازخوانی کنم، واقعا از فضایش لذت می برم. (شما هم اگر خواستید در👈 اینجا بخوانید).

یک مُشت «چرا» یا "وای!" بر مناقشه جدید اسرائیل

 هفتم اکتبر (شنبه هفته پیش) سربازان "حماس" از مرز اسرانیل گذشتند و به صورت گسترده و وحشیانه به مردم جنوب این کشور حمله ور شدند. 

با چندین و چند سوال که با "چرا" شروع میشود؛ میخواهم این پدیده و کلا قضیه روابط 75 ساله اسرائیل با دوستان فرضی و دشمنان رسمی اش را بررسی و تحلیل نمایم:

تشدید گسترش ریا با بازی مافیا

 یادتان هست زمانی در این وبلاگ، ریشه تمام گرفتاریها در ایران را یک واژه سه حرفی توضیح دادم. واژه "ریا"؟ اگر یادتان نیست در این لینک آنرا بیابید.

دنیایی آرام یا جهانی نا آرام. کدام؟

همیشه برای عده ای اهل فکر سوال است که «چرا انسانهای دنیای مدرن با این حجم از پیشرفت درعلم و قانون، هنوز نمی توانند کنار یکدیگر یک زندگی آرام و مسالمت آمیز را بر پایه مهر و دوستی تجربه کنند؟». «چرا همواره باید در گوشه ای از دنیا آدمها با هم در حال جنگ و نزاع باشند؟». به عبارت بهتر «چرا همیشه باید در نقاطی از دنیا نبرد و ناآرامی باشد؟ چنانکه گویی ذات بشر بدنبال ریختن خون همنوع خود است». 

واقعا چرا؟...

Mythbusters باورشکنان

 مجموعه تلویزیونی باورشکنان (Mythbusters) یک برنامه سرگرم کننده تلویزیونی بر پایه علم است که از سال 2003 تا 2018 از شبکه دیسکاوری پخش میشد. اساس این برنامه که در 17 فصل و 296 قسمت ساخته شده، بر این بود که نشان دهد آیا داستانهایی که مردم از زبان یکدیگر می شنوند یا در اخبار و فیلمهای سینمایی و سریالها می بینند و یا در کتابهای علمی-تخیلی می خوانند و براحتی آنرا باور می کنند؛ آیا در واقع حقیقت دارد یا یاوه ای بیش نیست. و اینکار را با آزمایش و شبیه سازی آن خبر انجام میدادند که بسیار جالب بود.

تلاش بیشتر برای اتحاد؟...نه؛ ممنون

نظر به صحبتهای شاهزاده رضا پهلوی به تاریخ سوم شهریورماه (هفته پیش) و با توجه به ناامیدی خویش از اتحاد هوطنان غربت نشین، خیلی موجز خطاب به اپوزیسیون مقیم خارج از کشورعارضم که: 

پادشاهی مشروطه یا جمهوری

خانمها، آقایان! 

گرامیان اهل سیاست و تدبیر و تحلیل پدیده های اجتماعی؛ 

بیایید این بحثهای نالازم و دِمُده شده یا Old Fashioned و حتی تا حدی مضحک «تعیین نظام سیاسی آینده ایران: "جمهوری" یا "پادشاهی مشروطه"» را یکبار برای همیشه کنار بگذارید! 

باور بفرمائید که برای شخصیت اجتماعی خودتان خوب نیست.

نه تنها خوب نیست که زشت هم هست!

میدانید چرا زشت است؟

ِDUNE

در ادامه تحقیقاتم درخصوص سیاستگزاری های بلندمدت سران مغرب زمین در خصوص برخورد با مشرقی های دیوسیرت، وحشی و نادان از دید ایشان و تمهیدات اتخاذ شده آنان برای استفاده از منابع شرق که با توسل به مجموعه کتاب های "هابیت" (The Hobbit) و "ارباب حلقه ها" (The Lord of the Rings) اثر "جان تولکین" و آثار سینمایی ساخته شده از روی آن قصه های خیالی ولی با معادلهای حقیقی که در اینجا و اینجا و چند مقاله دیگر در همین وبلاگ برایتان شرح داده بودم، اینک اما در راستای پیدا کردن شاهد قوی دیگری درخصوص همان مباحث به کشفی تازه نائل شده ام که چیزی نیست جز پدرجد کل داستانهای علمی-تخیلی "فضایی و ناکجاآبادی (Nowhereland)" سینما! 

About Utopia

For life, I died to see with my own eyes, the Utopia

instead what I achieved was Presbyopia

so even can't see fine longer, this Homeland of diarrhea

And now, I think before get Dementia

should finding a way of survive in this REAL Dystopia

that will be far superior to drown in Ridiculous Fantasia

شناخت عوامل نفاق

میدانید مهمترین مدلی که لشگر سایبریون اینترنتی در تحمیق اپوزیسیون ایرانی بکار میبرند چیست؟ شیوه ای امتحان شده برای اینکه نگذارند با هم ائتلاف کنند و تبدیل به نیروی موثری شوند؟ 

برایتان میگویم:

اون روز خوب اومد؟...نیومد؟

 من امروز صبح که پاشدم همینجوری حالم خیلی خوب بود. طرفهای ظهر بود که یک خبر شگفت انگیز شنیدم.

لذتی برابر با شکنجه + یک تئوری

 من اگر در سرزمینی آزاد زندگی میکردم، بالطبع می بایست بابت پیش بینی هایم درخصوص نتایج بسیاری از اتفاقات که از تحلیل صحیح "روابط بین المللی در سایه قدرتها" نشأت میگیرد، باید به خود می بالیدم و از خوانش پیوندهای مخفیانه میان دولتها لذت وافر می بردم ولی متأسفانه همین حظ ساده را هم نمی توانم ببرم چرا که نتایج آن پیش بینی ها، شوربختانه و مصیبت مندانه تمامی در جهت بیچاره تر شدن هموطنانم در ایران بوده است و موقعیت ایران را در دنیا بیشتر و پیشتر به سراشیبی قهقرا هل داده است!

زندگی (2)

ادامه از (1): 

زندگی یعنی مواجهه مدام با سختی ها و تلاش دائمی برای یافتن راه حل برای آن سختی های فزاینده و پیچیده شونده!

گونه های زن در اجتماعات

بی مقدمه، دسته بندی اجتماعی خود را دررابطه با تیپ شخصیتی زنان ذیلا ترسیم می نمایم:

فاوست جدید: مصالحه عربستان با شیطان مقیم

 این پُست را میخواهم به مناسبت مصالحه و آشتی سردسته اعراب خاورمیانه، عربستان سعودی با شیطان مقیم منطقه یعنی همین جمهوری اسلامی خودمان به یادگار ثبت کنم. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید...

برداشتهای متضاد دربرخورد با موضوعی واحد با نگاهی به فیلم تار محصول 2022

 وقتی امروز فیلم سینمایی "تار" (Tár) را دیدم، اصلا فکر نمیکردم که لازم باشد در موردش مطلبی بنویسم تا اینکه در وبگردی کنجکاوانه مطالب مرتبط با فیلم که معمولا برای فیلمهای چالشی انجام میدهم، به نقدی برخوردم از شخصی به نام مسعود فراستی که در ایران وی را بعنوان "منتقد سینمایی" می شناسند! البته من بشخصه هیچ نقدی تا بحال از او نخوانده بودم تا همین ویدئوی زیر که بخود گفتم بهتر است این نقد را ببینم که هم نکات بیشتری در مورد فیلم بیاموزم و هم با نظرات و سبک کار این شخص آشنا شوم. ویدئوی مورد نظر این بود:

نپتا و راه حل مشکلات خداباوری و خداناباوری

همانطور که در پُست قبل قول داده بودم در اینجا یک به یک مشکلات دهگانه خئاناباوری که در آنجا برشمردم را با راهکاری مطلوب یا همان راه حلهای نپتا مرتفع میکنیم تا دریابید که چرا میگویم و اصرار دارم که این فلسفه، بخوبی می تواند بعنوان یک سنتز یا هم نهاد برای خداناباوری و خداباوری در جوامع باشد و چطور میتواند در بلند مدت با حل مشکلات عدیده خداباوری و بسط عقلانیت و خردمندی عمومی و در عین حال آزادی معقول و متین عقیده و بیان، موجبات ترقی و رشد "مضاعف" بشر را فراهم آورد:

اشکالات خداناباوری (آتئیسم)

 در این وبلاگ تاکنون به دفعات در مذمت و نکوهش فلسفه "تئیسم" (خداباوری) و یا همان "دینداری" خودمان، مطلب نوشته شده است (همین اول کار بگذارید در پرانتز بگویم که این خداباوری که موجب پدیدآمدن دین و مذهبی شده است؛ برای ما ایرانیان بصورت ویژه و اختصاسی، یک "حکومت دینی" سوغات آورده است! و این حکومت دینی آنچنان بلایی بر سر ملت ما آوار کرده است که امروزه فکر نمیکنم نیاز باشد کسی برای هموطن ایرانی من از معایب و مشکلات آن سخن سرایی کند). 

#من_وکالت_میدهم یا اوج هالوگری

 تا کِی خامی؟ تا کجا ساده اندیشی؟ و تا چه وقت کج فهمی؟!

این قضیه دعوای کودکانه من به شاهزاده رضا پهلوی "وکالت می دهم" یا "نمی دهم"، این روزها شده است نقل محافل رسانه ای و در امتداد آن ملت بخت برگشته داخل و خارج ایران...

تصحیح یک خطای اندیشه

 من سابق بر این می اندیشیدم که با اینکه مسلم است که مردم، در پیروزی انقلابات هیچ نقش اساسی ندارند یا اصطلاحا هیچ کاره اند و در حقیقت این قدرتهای متمرکز و صاحب برنامه و راهبری داخلی یا خارجی هستند که شعله انقلابات و تحولات ساختاری اجتماعی را بر افروخته و هدایت می کنند؛ ولی از طرفی همواره فکر میکردم که مردم حداقل، مکمل و یا تمام کننده یا امضا کننده انقلابات هستند؛ که در واقع این خیزش سال 1401 به من اثبات نمود که خیر! چنین نیست و من بدینوسیله اشتباه خود را تصحیح میکنم.

با این توضیح بیشتر که: 

استدعا

 عاجزانه خواهشمندم یکی به من یاد دهد که چگونه می توانم به کارشناسان مسائل ایران بفهمانم که :

"آقا! 

«مردم» یا «ملت» یک شخص حقیقی و معلوم و مشخص نیست! فرضا مردم پارس زبان حدود یکصد میلیون نفر آدم در دنیا هستند با یکصد میلیون طرز تفکر.

ای استاد!... اندیشمند!... پروفسور!... کارشناس!... نخبه!...

ای کسی که در رسانه ها تریبون داری

اصول مطلق زندگی

 اصول و احکام محکم، مطلق و لایتغیر زندگی انسان که با وجود حقیقت کامل آن حتی اندیشمندان نیز نمی خواهد آنرا بپذیرند:

اصل اول: انسان مطلقا "محدود" است

اعدام در هر شرایطی همان "قتل" است

 این روزها همه جا صحبت از اعدام های سیاسی است. 

فکر می کنم قبلا راجع به اعدام گفته ام. عملی به غایت اشتباه و مذموم که از حکومتهای عقب مانده سر میزند. اما اینجا باز هم میخواهم در پستی جداگانه تصریح و تاکید کنم که اعدام کردن یک مجرم و متخلف حتی با جرمهای سنگینی مثل قتل زنجیره ای و حتی نسل کشی هم فعلی غیر منطقی، غیر انسانی و شنیع است؛ چه رسد به اعدام اشخاص به جرم فعالیتهای سیاسی. علت اشتباه بودن آن هم کاملا مشخص و مبرهن است و من نمیدانم چرا یک عده به اصطلاح روشنفکر هم این قضیه ساده را نمی فهمند که حتی تنها یک بیت شعر هم در این خصوص خود بسیار گویاست: