ادامه از (1):
زندگی یعنی مواجهه مدام با سختی ها و تلاش دائمی برای یافتن راه حل برای آن سختی های فزاینده و پیچیده شونده!
«و این تعریف کاملا جهانشمول است و به موقعیت مکانی و زمانی انسان ها هم هیچ ارتباطی ندارد.»
این زندگی یا همان سختی، بمرور زمان با افزایش سن، بصورت متناوب بیش و بیشتر میشود به طوری که انسان را ناخواسته گرفتار کوهی از مشکلات می نماید. البته علتش هم کاملا مشخص است چون رفتارمحتوم و مطلق طبیعت، رشد آنتروپی یعنی افزایش بی نظمی است (قانون دوم ترموداینامیک و از اصول جهارگانه مطلق زندگی). موقعیت زمانی و مکانی انسان تنها «مدل و نوع» مشکلات را عوض میکند ولی در ذاتِ وجودی سختی و اشکال، خللی ایجاد نمی نماید.
ولی نکته مهم اینجاست که:
اگر کسی بتواند این تعریف زندگی که حقیقت آن است و کاملا حتمی و جبری ست را بپذیرد یعنی چشم انتظار سختی های خشن تر در آینده باشد و بتواند خود را برای آن مشکلات سخت و طاقت فرسا آماده و مهیا کند، زندگی برایش بسیار قابل درک و شیرین میشود بصورتیکه حتی می تواند آن را «زیبا» نیز بنامد. چرا که با پیش بینی رفتار یک پدیده، خیلی ساده تر میتوان آنرا مدیریت کرد؛ پس انتظار سخت تر شدن زندگی هم میتواند آنرا برای ما قابل کنترل کند.
و
زندگی مدیریت شده (شناخته شده)، بسیار شیرین و خوش آهنگ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر