جستجوی این وبلاگ

۲۴ فروردین ۱۴۰۰

رایا و آخرین اژدها

   حدود یکماه پیش بود که انیمیشنی از والت دیسنی دیدم با نام "رایا و آخرین اژدها". از همان ساعت که این انیمیشن خاص را دیدم خواستم مطلبی در موردش بنویسم ولی هربار کاری پیش می آمد و نمیشد؛ تا اینکه سرانجام امشب بر آن شدم تا این مطلب را تا دیر نشده به اختصار بنویسم.

اما جریان چیست که این انیمیشن اینقدر مرا به هیجان آورده؟ مطمئنن تکنیک و خوش ساختی آن نیست که تمام انیمیشن هایی که از این کمپانی بیرون می آیند همینطور خوش ساخت هستند، حتی داستان منحصر بفرد و جالب آن هم نیست. شخصیت پردازی منجی دنیای آن که همواره انسانهای زیبای غربی هستند ولی در اینجا یکسری حیوان (اژدها) هستند که به انسانها صلح و صفا می آموزند، هم نیست!... پس چیست؟!...برایتان میگویم:

مقاله ای سالها پیش نوشته بودم، سیزده سال پیش تحت عنوان "نگرش رویاسازان هالیوود به دنیا" که آنرا در این آدرس می توانید بیابید. در آن اشاره ای داشتم به اینکه غالب اوقات نگرش تهیه کنندگان آمریکایی فیلمهای پر خرج، دینی و مذهبی است. ولی مثل اینکه ظاهرن "مذهب" که ساخته و پرداخته استعمار پیر است کم کم دارد در آثارشان رنگ میبازد. نمونه اش همین کارتون. در این کارتون برای اولین بار دیدم که "اعتماد به دیگر انسانها" (انسانیت) توصیه و بولد میشود و نه صرفن کلیشه های همیشگی و نخ نمای با هم خوب بودن و با محبت بودن و عشق بعنوان راه حل نهایی همه مشکلات و ماچ و بوسه و ماستمالی و غیره. 

شخصیت اول داستان (رایا) دختری است که پس از اعتماد به یک دختر هم سن و سال خودش از قبیله ای دیگر، باعث میشود که همه چیز بهم بریزد و با پخش پلیدی، حتی پدرش هم سنگ شود. این امر باعث خشم دخترک میشود و این حس عدم اعتماد به دیگری همواره با اوست تا زمانیکه یک اژدهای ماده که سبک سر و شاداب و آزاد و رنگارنگ و شناگر تصویر میشود (یعنی موجودی کاملن غیر دینی و ناسازگار با آموزه های مذهبی)، به او می آموزد که اعتماد داشتن انسانها به همدیگر است که در نهایت باعث پیروزی آدمها و دفع شر و جنگ است و شک و ظن به هم جز مصیبت به بار نمی آورد.

ولی حتی همین موضوع بالا هم که برای من خیلی مهم است، سبب نوشتن این متن نشد. بلکه تصویر زیر باعث آن شد:


 در این تصویر می بینید که وقتی شر و پلیدی "درون ها" (*DRUUN) در روی زمین پخش میشود انسانها را به شکل "قنوت بسته" یا "در حال دعا" تبدیل به سنگ میکند. یعنی مادامیکه شر و پلیدی باشد این انسانها هم دست به دعا باقی می مانند و این خیلی عالیست! یعنی با زبان استعاری بسیار مناسب و تصویری دارد نشان میدهد که یک انسان دعا خوان و نماز خوان چیزی جز یک انسان سنگی نیست که حتی دیگر ذوحیات هم نیست. از قابی دیگر:

و مغزش و حتی بدنش هم به سنگ بدل میشود. جالب تر اینکه در جایی تصویری شبیه  نماز جماعت و یا دعای همگانی کلیسا هم دارد :))

در تصویر بالا می بینید که یک عده سنگ شده اند و تو گویی همه به یک سمت دارند دعا می کنند!
درود بر سازندگان این انیمیشن که نه تنها یک پیام بسیار خاص و غیر کلیشه ای را که واقعا مشکل آدمیزاد این عصر است را به زیبایی هر چه تمام تر عنوان کرده اند که همزمان به خصوصیات زشت آدمی عصر ما نیز که "مسحور شدن توسط روحانیون دینی، این طاعون های پلید و سیاه (DRUUN)" هست، می پردازند. در دنیای "درون ها" بی اعتمادی، ریا و فریب حاکم است و آدمهای سنگی. دقیقن دنیایی ست که مذهبیون تاکنون برایمان ترسیم کرده اند.
اما این آدمها با اینکه سنگ شده اند در عین حال هنوز نمرده اند و این نشان می دهد هیچوقت برای آدم شدن (خردگرایی) دیر نیست. می بینیم که در این داستان با بارانی که ناشی از قدرت نور گوی اتحاد است، آدمهای سنگی دوباره زنده میشوند (جالب است که نور و آب که نماد "طبیعت" است، سبب اصلاح اوضاع است) و در نهایت انسانها را به "کوماندرا" (**KUMANDRA) میرسند. دنیایی که در آن ریا و دروغ و جدایی و دشمنی جایی ندارد.
خلاصه این جریان تازه پدید آمده در هالیوود را به فال نیک میگیرم و امیدوارم با پررنگ شدن حس اعتماد میان انسانها که همان واژه زیبای "انسانیت" است، دکان شیادان دین که همانا مبلغان دروغ، ریا و پلیدی هستند، بمرور جمع آوری شود. ای کاش استعمار زودتر به این نتیجه برسد که گسترش مرزهای دینی در آسیا و خاورمیانه، روزی دامن خودش را هم بد خواهد گرفت و به این بازی خاتمه دهد.
---------------------------------------
*- با این واژه می توان یک بازی با حروف اختصاری انجام داد: "درون" (DRUUN) را می توان مخفف این واژگان دانست: 
Dark Religions of Underworld Uplifted to Nature 
"ادیان تاریک جهنمی برآمده برروی زمین!"

چقدر با "درون" انیمیشن میخواند. نه؟!
---------------------------------------
**- واژه "کوماندرا" (KUMANDRA) را هم میتوان مخفف دو کلمه زیر در نظر گرفت:
KUMON AND RATIONALISM دانست؛ یعنی پیشرفت و خرد گرایی که آرزوی بشر است.

هیچ نظری موجود نیست: