For life, I died to see with my own eyes, the Utopiainstead what I achieved was Presbyopiaso even can't see well longer, this Homeland of diarrheaAnd now, I think before getting Dementiashould find a way to survive in this REAL Dystopiathat will be far superior to drowning in Ridiculous Fantasia
عمری بودم درپی روزی موعود،
تا با چشمان خویش ببینم "آرمانشهر" رؤیایی ام را با تمام وجود.
اما درعوض این دنیای ودود؛
به "پیرچشمی" ام رهنمون نمود!
تا دیگر حتی بوضوح نیز نتوانم دیدن همین دودآلود و غمین مُلک بدآیین و جمود را مشهود!
و حال می اندیشم تا پیش از زوال عقل مترصد ورود،
بیابم هر چه زود
راز زیست مسعود را در همین "ویران شهر حقیقی" حزن آلود.
که ای بسا حال خوشتری خواهد بود نسبت به غرق گشتن در رؤیاهای بی سودِ آن "دروغین آرمانشهرمفقود"!
Я всю жизнь хотел увидеть с своими глазами "Утопии".
вместо этого я достиг пресбиопии!
так что я даже плохо вижу, этот "город поносии".
И теперь я думаю, прежде чем у меня появится слабоумии.
должен найти способ выжить в этой НАСТОЯЩЕЙ антиутопии
это будет намного лучше, чем утонуть в глупости фэнтезии.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر