امروز مثال جالبی یادم امد در جواب این طلبکاران از "مردم" که چرا بلند نمیشوید و اعتراض و اعتصاب نمی کنید و به خیابان نمیریزید؟!
دیدم بهترین مثال استادیوم فوتبال است و شعارهایی که از آنجا ترند میشود مثل فرضا: پرچم فلسطینو بکن تو اونجات!
خواستم به این طلبکاران کم خرد بگویم "مردم" که البته خود شما هم عضوی از آن هستید برای اعتراض و تظاهرات دقیقا باید اطلاعات یک بیننده فوتبال را قبل از اظهار وجود و شعار دادن در ورزشگاه داشته باشند. اطلاعات حیاتی ذیل را:
1- زمان بازی را دقیقا بدانند.
2- مکان بازی را دقیقا بدانند.
3- بلیط ورود به ورزشگاه را حتما تهیه کنند یا کسی برایشان تهیه کند.
4- درون ورزشگاه، جای تماشاچیان هوادار تیم محبوبشان را بدانند. (چون در غیر اینصورت یا از هواداران تیم روبرو کتک میخورند یا صدای تشویقهایشان اصلا شنیده نمیشود).
5- لیدرشان کاردان باشد و کارش را درست انجام دهد.( شعارها را از قبل آماده کرده باشد).
6- رسانه و یا فیلم بردار کاربلد خودشان را داشته باشند تا شعارشان را رسانه ای کند.
7- شانس داشته باشند که باقی مردم آنها را ببینند و مضافا از شعارهایشان حمایت کنند.
در صورت دانستن و آگاهی داشتن از شش مورد فوق + عنصر شانس؛ آنگاه "مردم" میتوانند کاری صورت دهند و موثر باشند و در نقش یک معترض صدایشان را به گوش جهانیان برسانند.
ولی اگر هرکدام از آن هفت مورد لنگ بزند، اساسا صدایی به گوشی نخواهد رسید!
حالا مردم معترض ایران هم اگر زمان و مکان تجمع و تظاهراتشان را ندانند. چگونگی ورود به تظاهرات را ندانند و آموزش لازم را ندیده باشند و جای دوست و دشمن را تشخیص ندهند (یعنی از بغل دستی شان مطمئن نباشند)، لیدر تظاهرات را نشناسند و او کارش را درست انجام ندهد، رسانه ای وجود نداشته باشد و در آخر اینکه اگر همه موارد بالا هم بود، و فقط شانس نداشته باشند و حامی قدرتمند جذب نکنند؛ شما مطمئن باشید آن تظاهرات به اندازه دوتا یک قرانی ارزش نخواهد داشت و کاری از پیش نخواهد برد. بعلاوه اینکه موجبات خسران و صدمات فراوان آن "مردم" هم خواهد شد!
بنابراین ای نوگلان ناشکفته مزخرف باف همه چیز دان طلبکار از قشر خاکستری که راه می افتید و گاه و بیگاه در این رسانه های آزاد میچرخید و هردم، دم از بی غیرتی "مردم" در عدم برگزاری اعتراضات خیابانی میزنید. بگویید بدانیم که آیا خود شما هرگز لااقل یکی از آن شش مورد حیاتی (غیر از عنصر شانس که 50-50 است) را برای آن "مردم" بیچاره فراهم کرده اید؟! حالا شما نکرده اید؛ دیگرانی کرده اند که ما بیخبریم؟!
خب این طبیعی ست که وقتی "مردم" ندانند کی و کجا باید جمع شوند. دوست و دشمن و لیدرشان نامشخص باشد و ندانند اساسا چطور باید با همفکرانشان ارتباط بگیرند و حزبی، گروهی، دسته ای نباشد که برگزارکننده و ساپورتر باشد و غیره؛ این چه توقع بیهوده و ابلهانه ای است که شما از "مردم بیچاره" دارید؟!
شما کاملا مطمئن باشید که تمام تظاهراتها و اعتصابات در هرکجای دنیا که تابحال دیده اید، تمامی آن هفت مورد را داشته اند. یعنی هم لیدر داشته اند، هم جا و مکان و پول و همفکر و رسانه اش مشخص و مهیا بوده که اینها همه هیچ، تازه شانس هم داشته اند و صدایشان توسط قدرتهای بزرگ شنیده شده است. و اگر شما در تظاهرات و اجتماع و جنبش و انقلاب و شورشی، آن لیدرها و منابع مالی و دیگر عناصرش را نمیشناسید؛ آن هرگز دلیل بر عدم وجود آن عناصر و یا "خودجوش" بودن آن تظاهرات نیست؛ ای نوباوگان فیلسوف نمای من!
درحقیقت وجود تظاهرات "خودجوش مردمی" یعنی حضور اعتراضی مردم بدون وجود عوامل هفتگانه فوق، از وجود رهبر مشلمین جهان در زیر تختخواب در اتاق خواب شما بمراتب نامحتمل تر است... یعنی اگر بمن بگویید: «من دیشب خامنه ای را زیر تختخوابم دیدم و از ترس به خود ...، من بیشتر باور می کنم تا اینکه بگویید، من در فلان جائک "انقلاب خودجوش مردمی" دیدم!»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر