باد و باران و یاد یاران

الان که فکر میکنم میبینم بهترین جای زندگی در روی کره زمین جایی است که هم مدام باد بیاید و هم حسابی بارانی باشد! اینقدر در این خشکستان سکون و استرس، باد و باران ندیده ام که رسما دارم دق می کنم. اصلا آدم با دیدن باد و باران است که زندگی را همواره جاری میبیند نه با دیدن برهوت بی پایان پویایی و شعور دوپایان! پس خوشا به حال و به سعادتمندی شهروندان شهر "ولینگتون" نیوزیلند که هم به وفور "باد" دارند و هم به قدر کفایت "باران" و در کنار این نعمات دینامیک، تازه "کارگاه وتا" (Weta Workshop) را هم دارند که همواره یادی کنند از بهترین یاران جهان (یاران حلقه: The Fellowship of the Ring)! خلاصه در آن شهر گهگاه می توان سوار بر بالهای رویا در "سرزمین میانه" (Middle-Earth) پروازکی خوش نیز داشت، بی حسرت و نگرانی و بیم فردا و فرداها... ای دریغ!